dialoog

In de grijze zone met Groen-politica Evita Willaert

Rond de jaarwissel kreeg ik de kans om samen te zitten met volksvertegenwoordigers van alle politieke partijen, in het kader van mijn boekonderzoek. Voor Groen was dat Evita Willaert. 'Blij maar constructief tegen schenen schoppen', moedigde ze me aan. Overtuigingen in vraag stellen en kijken naar kansen, yes please! Veel luisterplezier.

In de grijze zone met sp.a-politica Meryame Kitir

Als je zegt dat onze arbeidsmarkt meer nood heeft aan creativiteit en flexibiliteit, zal vrijwel iedereen ja knikken. Alleen bewijst het gevoerde beleid dat het duidelijk makkelijker gezegd is dan gedaan. De shift van kijken naar wat mensen wél kunnen in plaats van te fixeren op wat niet meer gaat, is gelukkig al gemaakt, maar vraagt veel tijd en een grote bereidheid. Kan het beter na corona. Verwacht wordt dat de al zo grote groep langdurig zieken door corona nog gaat groeien. Niet alleen de naweeën van een infectie met het virus zelf, maar ook de neveneffecten, waaronder uitgestelde zorg, financiële onzekerheid en een verhoogde druk op het mentale welzijn, dragen hieraan bij. Meerdere studies bewijzen dat een goed herstelproces en je steentje kunnen bijdragen aan de samenleving hand in hand gaan. Met andere woorden: werkbaar werk verdient een centrale plaats op de regeringstafel. Wat gaat komen, kan niemand voorspellen, maar de blik van waaruit we als samenleving kijken naar ziek versus gezond, afgeschreven versus zinvol, bepaalt wel mee hoe creatief en flexibel we ons willen opstellen. Rond de jaarwissel kreeg ik in het kader van mijn boekproject de kans samen te zitten met de volksvertegenwoordigers van elke partij, betrokken bij het beleid rond langdurige ziekte. Die gesprekken verschijnen hier gaandeweg op De Wereld Morgen. Nu sp.a-voorzitter Conner Rousseau de formatie mee trekt, is er misschien geen mooier moment om te kijken hoe zijn partijgenote Meryame Kitir kijkt naar de noden op de arbeidsmarkt en een betere invulling van werkbaar werk.

In de grijze zone met minister Maggie De Block

Wat je nu gaat beluisteren, was mijn vuurdoop als politiek getinte vragensteller. 23 december 2019, met de nodige kriebels in de buik werd ik naar het bureau van onze minister van Volksgezondheid geleid. Een chronisch zieke oog in oog met de vrouw die ze eigenlijk enkel kent via pers en sociale media. Geen beter moment om wat overtuigingen in vraag te stellen. Of ik de openheid kreeg waar ik op hoopte? Dat ontdek je hier.

In de grijze zone met Luc Van Gorp: 'Mag ik beperkt zijn?'

Nu de impact van ziekte en van beperkt zijn in je keuze- en bewegingsvrijheid domineren in onze beleving en berichtgeving, lijkt het me zinvol om de podcast die ik begin dit jaar maakte met CM-voorzitter Luc Van Gorp met je te delen. Want hoe gaan we kijken naar ziek zijn én naar zieken eens de coronachaos tot rust komt? Zullen we de cesuur tussen wie gezond en niet-gezond is nog zo strikt maken, nu we aan den lijve ondervinden hoe kwetsbaar we allemaal kunnen zijn?

Jong én chronisch ziek: altijd een beetje corona

Vandaag (18/03) is het WORD Day, kort voor World Young Rheumatic Diseases Day, een dag om even stil te staan bij het feit dat ook kinderen en jongeren getroffen worden door uiteenlopende vormen van reuma. De impact van ziek zijn heeft misschien nog nooit zoveel aandacht gekregen als in deze ongewone coronatijden. We ondervinden nu collectief wat het is om plots begrensd te worden in je keuze- en bewegingsvrijheid, om afhankelijk te zijn van de hulp van anderen en je sociale leven en dagelijks functioneren stevig ingeperkt te zien. Voor chronische zieken is deze realiteit vaak dagelijkse kost. Iets om gerust even over te reflecteren nu je toch halvelings tot huisarrest veroordeeld bent. Beluister hier de openhartige babbel die ik had met Helena Rubben, een 19-jarige Lupus-patiënte.

Een verse, vrouwelijke kijk op beleid rond zorg en welzijn?

Recent deelde ik hier als eerste uit de reeks het interview met Wouter Beke, onze Vlaamse minister van Welzijn en Volksgezondheid. Het lijkt me boeiend om daar als tweede een veel jongere, vrouwelijke, 'verse' volksvertegenwoordiger met eenzelfde partijkaart naast te plaatsen: Nawal Farih. Hoewel het achteraf gezien vaak brave partijpraat blijkt, spreekt ze toch regelmatig vanuit een persoonlijk perspectief. Wie liever leest dan luistert, kan terecht op De Wereld Morgen voor een ongecensureerde transcriptie voorzien van aanvullingen en kanttekeningen. Veel luister- en/of leesplezier.